Bijna in het noorden

Vanochtend, maandag, moesten we vroeg op weg, al om half acht. Het is trouwens behoorlijk fris vanochtend. We gaan weer naar het westen, naar Phitsanulok. Volgens de Nederlandse gids een tocht van 280 km. Volgens het boekje is het slechts 150 km. We gaan weer over de bergketen heen die van het Noorden naar het zuiden loopt en hier in het noorden breder is. De keten is de natuurlijke scheiding tuussen de oostelijke hoogvlakte en de westelijke en vruchbare rijstvlakte.
Na enige tijd verandert het landschap en krijgt hier en daar wel iets idylisch. Kleine rijstvelden omzoomd door palmen tegen de contouren van bergen. Het slingert behoorlijk door de bergen. De chauffeur rijdt prima. Van zijn rijstijl worden we niet misselijk.
We stoppen bij een rubberplantage. Is een groot woord. Ales gebeurt met de hand. Maar weer typisch Thai.
Uiteraard drinken we coffee bij een Amazon. We wandelen een uurtje door een tropisch woud. Een gids wijst ons op typische bomen en kruiden e.d. Helaas vallen steekmuggen en vliegen ons aan.
We lunchen bij een apart ingericht restaurant, een resort met vakantiehuisjes, aan een rivier. Ook hier worden we aangevallen door de muggen. We smeren ons nu in met deet. Na de lunch wandelen we een stukje om een waterval te fotograferen. En dan weer in de bus voor het laatste stuk naar het hotel. Waar we om 16:30 aankomen.
Ook doen we er gelijk dinsdag bij. Vandaag verder op weg naar het noorden. Een rit van ongeveer 260 km naar Lampsang. We gaan eerst naar de tempel van Phitsanulok met een van de belangrijkste Boedha beelden, namelijk een bronzen Boedha en de eerste wandelende Boedha, die vrij staat.
Dan weer in de bus naar Sukhothai. Dit is de hoofdstad van het eerste Thais koninkrijk. De Thai noemen deze periode de Gouden Eeuw, omdat er veel verandert is. We bezoeken eerst het museum en dan pakken we de fiets en fietsen door het park, dat vol monumenten uit de Sokhuthai periode heeft. Veel tempels, veel Boedhas. Er is een hele sierlijke vrijstaande wandelende Boedha.
De lunch vindt weer plaats aan een rivier. Ook is er een kooi met slingerapen. We lopen naar het huisje naast het restaurant. Hier woont een gezinnetje met een kind. De ouders zijn schilders en verkopen een paar zelfgemaakte spulletjes.
We stappen weer in de bus en rijden een stukje verder langs de rivier. We stoppen bij een hele smalle hangbrug. Er zijn ook weer kraampjes. Aan de kinderen delen de dames ballonnetjes uit. Ook Ineke heeft er een paar gekregen.
Dan weer verder. Na een paar uur rijden, stoppen we bij een dorpje, waar mensen van het bergvolk de Karen wonen. Het is mooi op tijd, want iedereen komt terug van het land. Aan het begin van het dorp spelen kinderen. De meisjes hebben tasjes en sjaals bij zich. Ze weten, dat wij komen. Het is er heel landelijk. Ook de waterbuffels komen terug. We lopen door het dorp. De mensen zijn nog vriendelijker dan anders. Mannen bieden ons een borrel aan. We blijven een paar keer staan bij bewoners, terwijl Montri een praatje maakt. De kindertjes krijgen een ballonnetje. Idyllische omgeving. We bezoeken ook nog een vrouw van meer dan 100 jaar. Ze heeft in haar opgerekte oorlellen een gat waar een soort knoop in zit.
Aa de andere kant van het dorp staat onze bus weer. En rijden we weer verder naar Lampsang. We moeten nog ongeveer 70 km. Om 18:15 komen we aan in het hotel.
In Lampsang hebben we ook nog een ritje in een koetsje. Het kan niet op en dan weer het diner. Er treden zngeressen (2) en 1 zanger afwisselend op.

Liefs Ineke && Fokke