River Kwai

Gisteren, donderdag, zouden we om kwart voor acht wegrijden, iets eerder vanwege de spits, maar de chauffeur is iets te laat. Het vliegveld is ook maar een kwartiertje rijden, dus veel kan niet verkeerd gaan. Inchecken kost nauwelijks tijd en dan is het wachten tot het vliegtuig vertrekt om 10:00 uur.
Het vliegtuig is een 747-400, dus een intercontinentaal toestel, waar we een uurtje mee gaan vliegen. Om 11:15 landen we weer in Bangkok. Van boord gaan en op de koffers wachten, stelt ook niet veel voor. Wel moeten we wachten op onze bus. Er is enige miscommunicatie tussen de Thaise gids en de chauffeur.
Uiteindelijk zitten we weer in ons vertrouwde busje met onze vertrouwde chauffeur op weg naar Kanchanaburi. De weg erheen is saai. Onderweg lunchen we bij een restaurant, waar toch nog hoog water staat. Het is ook nog bewolkt.
We rijden door naar de brug over de Kwai. En dan naar het hotel.
Als we onze kamer hebben bereikt via een wandeling door een tuin, zien we voor het eerst ongerechtigheden van een muis in onze kamer. Op bed en als we beter kijken ook hier en daar in de kamer. Dus een andere kamer aangevraagd. Duurt allemaal even, voordat we lekker kunnen douchen.


Vandaag, vrijdag, wordt een andere dag dan normaal. We bezoeken een aantal plekken ter herinnering aan de gevallenen tijdens de bouw van de Birma spoorlijn. Het begint met een barak, waarin de krijgsgevangenen sliepen en waar men nu allerlei fotos en dergelijke hebben opgehangen.
Dan brengen we een bezoek aan de begraafplaats van 7000 krijgsgevangenen, Amerikanen, Australiers, Britten en Nederlanders. De overige 5000 liggen elders.
Dan maken we met een trein een tocht tot een punt waar tegen de rotsen een brug is gebouwd. Even verder stappen we uit en is het tijd voor de lunch.
We gaan nu naar de zogenaamde Hellpass. Dit is een spelonk die door voornamelijk Australiers is uitgehakt over enkele honderden meters uit de rotsen. Door de Australische regering is er een museum bijgeplaatst en een wandelpad uitgezet. Ziet er keurig uit en het materiaal van de tentoonstelling is indrukwekkend. In totaal schat men dat er 100.000 personen zijn omgekomen bij de constructie van de spoorlijn, waarvan dus 13.000 POW's (Prisoners Of War).
Op weg naar het hotel doen we nog een waterval aan.

Liefs Ineke & Fokke