Drukke dagen

Vandaag (maandag) een tamelijk lange rit (295 km) naar Dunedin ( [Djoeni:din], met de klemtoon op de 2de lettergreep). Het weer onderweg is redelijk goed, geen regen. Later wel behoorlijk harde wind. We komen door kleine dorpjes, waar we koffie drinken en wat grotere plaatsen ( eigenlijk alleen Gore) waar we boodschappen doen.

Onderweg bezoeken we een bedrijf(je) dat zich bezig houdt met het restaureren van de Tiger Moth, een dubbeldekker uit de jaren 30. Heel leuk om die mensen bezig te zien en met ze te praten.

Dunedin is een grote stad (100.000 inwoners). We staan op een leuke bloemrijke camping.

Vandaag (dinsdag) staat geheel in het teken van de dagexcursie. We vertrekken met de bus die voor de camping geparkeerd staat. De chauffeur/gids rijdt ons door Dunedin en vertelt er van alles over. We rijden richting de peninsula Otago. Er gaat 1 bochtige weg naar het einde van het schiereiland. Er liggen mooie huizen aan, die een mooi uitzicht hebben op de baai naar het noorden dus in de richting van de zon.

Aan het eind is een farm en kun je met 6-wiel autootjes via steile weggetjes naar het punt waar je pelszeeleeuwen kunt zien op de rotsen. Vervolgens gaan we naar een plek waar je de zeldzame geeloog pinguin kunt waarnemen. Heel in de verte kun je er 1 zien zitten in de bosjes. Ze laten ons ook een nest zien met een jong. Tijdens de rit heb je een speciale jas aan tegen het stof, maar dat kruipt overal.

Er is ook een kolonie met albatrossen, maar daar gaan we niet heen. Je moet ze zien vliegen en er is te weinig wind. Later is er te veel wind.

Weer terug in de bus rijden we naar Portobello waar we een prima lunch genieten.

Dan vertrekken we naar een stationnetje in het binnenland om op de trein te stappen, die ons door een kloof vervoert richting Dunedin. Het is een mooie tocht. Eerst met de bus over een vlakte, die nu groen is, maar in januari/februari zo droog is, dat de schapen verkocht moeten worden. Verderop liggen allerlei rotsformaties, die door de wind en het weer enorm ge-erodeerd zijn en vreemde vormen hebben. Ook met de trein door de kloof levert mooie vergezichten. Het zijn oude wagons en je gaat over een paar spannende bruggen.

Bij het prachtige station in Dunedin worden we weer door onze buschauffeur op gevangen. De stad ziet er verlaten uit.

Het was een vermoeiende maar mooie, warme en zonnige dag.

Lief ons