Reisdagen naar Oamaru en Lake Tekapo

Vanmorgen (woensdag) rustig vertrokken vanuit een zonnig Dunedin op weg naar Oamaru (115 km). De Campervan eerst nog even geparkeerd en door Dunedin gelopen. Lekker weer dus. Zon en een niet-koude windje.

De tocht voert langs de kust. Bij Shag point kunnen we rustig de camper parkeren en de zeehonden bekijken. Ineke spot nog een pinguin. Waarschijnlijk een zeldzame geeloog. We plaatsen de camper met de achterkant naar de zee en genieten van het uitzicht tijdens onze lunch.

We rijden verder door naar Mouraki daar liggen op het strand boulders, dat zijn tamelijk grote ronde brokken steen met vreemde naden en structuur. Enkele zijn open gebarsten. Binnen hebben ze een pompoen achtige kleur. Dat het hier in NZ allemaal puur natuur is blijkt uit een dode zeehond op het strand en een stervende verderop.
Boven de boulders op de duinen drinken we koffie. Onder ons op het strand zien we iedereen voorbij lopen. Achter hun rug in de golven spelen jonge dolfijnen. Ineke ziet ze ineens. Puur natuur, dus.
Dan rijden we verder naar het einddoel, de camping in Oamaru. In dit plaatsje staan nogal veel mooie stenen (limestone) gebouwen. Dit plaatsje is een belangrijk centrum geweest van het rijke achterland. Vandaar.

's Avonds hebben we hier een excursie naar de dwerg of blauwe pinguins. Er komen dan in horden van 30 a 40 pinguins in totaal 150 pinguins aan land. Ze worden op de rotsen gesmeten door de toch wel stevige zee en kruipen dan verder omhoog naar hun nesten. Eerst lijken ze schuw, maar als ze eenmaal bij hun nesten zijn beginnen ze vrij rond te lopen en te scharrelen. Je komt ze dan overal tegen. Je ziet ook dat ze hun jongen voeden.

Het was een heerlijke rustige dag met veel uitstapjes en weinig kilometers. Heerlijk.

Ongelooflijk mooi weer vanochtend. We gaan naar Lake Tekapo (221km). Onderweg is veel te zien. Er is een alternatieve route uitgedeeld. Die gaat langs verweerde rotsen. In sommige zijn olifanten te ontdekken.
Helaas missen wij (voor het eerst) een stuk van de route door een foute afslag te nemen.

Er zijn ook nog rotstekeningen van de Maori te ontdekken. Niet veel bijzonders. De Maori zie je op het Zuidereiland veel minder.

De tocht voert verder over 3 elektriciteits genererende dammen en langs brede rivierbeddingen met lupines.

Dan komen we in de buurt van de “Cliffs of Clay”. Daar moeten we een 10 km lange onverharde tolweg nemen ( Er moet aan het begin van de weg $5 in box gedeponeerd worden). Het is een ruige weg. Het eerste stuk gaat nog, maar de laatste 3 km rammelt de campervan flink door elkaar. Ter plekke kunnen we door een rotspleet tussen de verweerde rotsen wandelen. Het is er ook ruig en steil.

Weer verder komen we bij een meer Lake Pukaki aan waar de Mount Cook (3754 m)aan de horizon uit opsteekt. Fantastisch gezicht, die besneeuwde toppen. Het meer heeft een turquoise kleur door de gruisdeeltjes, die door de slijpende werking van de Gletscher ontstaan, en in het meer zweven.

Het is de hele dag strak blauw zonder 1 wolk geweest.

Lief ons.